1) słoneczna pogoda się skończyła (ostatnie zdjęcia, z Pantin, robione były już dużo za późno (za ciemno).
2) obrzeża Paryża okazały się miejscem gdzie do mnie, ubranej w sukienkę, na różowo-fioletowo, w kwiatki i motylki, wystarczająco niepasującej, nie chciałam dorzucać jeszcze aparatu na szyi. Trochę tak jakby się wybrać z aparatem na Zatorze, czy gdzieś. To znaczy, że jakość komórkowa.
zakochani w Joinville
o tej porze z pewnością spaceruje po Belleville albo Pantin, pilnie wpatrując się w ziemię, aż do chwili, gdy znajdzie strzępek czerwonego materiału
I czas na króki komentarz, który chciałam umieszczać pod niektórymi tymi zdjęciami, gdy zdjęcie wydawało się nie mieć związku z cytatem je poprzedzającym, ale jakoś zabrakło mi czasu i chęci: ogólnie rzecz biorąc, "Gra w klasy" została napisana w 1963r i nie da się ukryć, że Paryż bardzo się zmienił przez ten czas. Ulice może pozostały jak były, kilka kawiarni, w których za zwykłą małą kawę trzeba załacić 7E też się znajdzie, ale już Pont des Arts jest inny, nie wszystkie miejsca, budynki można znaleźć (rue de l'Estrapade przeszłam trzy razy. tam nie ma numeru 4). A część może była fikcją literacką.
Na dokładkę, może nie spacerowałam dziś zbyt długo po Belleville, czy Pantin, więc nie miałam szczęścia znaleźć strzępka czerwonego materiału. Było trochę czerwonych płatków kwiatów, przy tej jakości mogłam was z łatwością oszukać ;)
Po wycieczce do Joinville, muszę przyznać, że te miasteczka wokół Paryża są naprawdę godne zwiedzania. Czasem można poczuć się nie na miejscu i mieć ochotę stamtąd uciekać, ale pod względem architektoniczno-urbanistycznym są naprawdę bardzo urocze (ich "stare miasta" jeśli można to tak nazwać - główna ulica "handlowa" - stare budynki z pasażem handlowym. Dalej są już głównie "nowe" budynki mieszkalne).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz